YAĞMUR

Yağmur 

Yere düşen her bir damla idi gençliğimin sesi 

Sayısızca acıya temsil idi o gözyaşlarım 

Kime ne eylesem de yağmur sandılar her acımı

Kaybolan bir hiçlik değildi oysaki bu yağmurum 

Sayısızca gözyaşı barındırıyordu içinde

Defalarca kanatıyordu taze yaralarımı  

Durmaksızın kayboluyordu benliğimden 

Sanki bir veda mektubunun son sayfasındaki teselli cümlesi gibi

Ve bi o kadar da sahiciliği üzerinde barındırmayan tebessüm edası ne de olsa ki

Gemici düğümü kadar sıkıca bağlanan ama yere düşen yağmur damlası gibi sonradan yok olan bir izim halbuki

Mine KABLAN