“Her yer okyanus derinliği/Dizelerime kadar boğulmaktayım” demiştim bir şiirimde. Öyle işte … Bir tarifi, tanımı, ölçüsü olmuyor bazı duyguların, acıların…İçinde yaşam kırıkları her an ruhun soluğunu kesiyor. İnsan bunca yükü nasıl kaldırabiliyor diyor…