İNSANLAR

İnsanların yapmış olduğu, gerek mantık üzerine gerek duygu üzerine herhangi bir fiili, insanlara güzel birşey yapıyormuş gibi söylemek veya göstermek.

Ya da bunu farketmeden yapmak.
Ya da çektiği acıların karsiligini insanlara, kendisini acındırmak suretiyle yansıtmak.

Aslında herkesin yapmış olduğunu yapmak.
İyi veya kötü ne yapılıyorsa açığa vurmak.
Kötü bir fiil karşısında, içki içmek veya biriyle ilişki yaşamak ve bunu meşrulaştırmayı bir meziyet sanıp “ben buyum” diyerek halka açmak.
İnsanların buna acıyarak bakması ya da ses cikarmamasi veya acısı var diye kendini tatmin ettiğini düşünmeleri.
Kısacası bu fiili işleyen kişinin ,doğru olmadığını belkide bildiği halde kendi nefsine engel olmaması,akabinde yaşadığı ruhsal bozukluk ve bunu hem işlediği fiili ve yaşadığı bu ruhsal bozukluğunu bir meziyet ,güzel görme,hava atma, kendisini acındırma eğilimi.
Yansıtma eğilimi sonrası insanları kimi kınayıcı olan taraflarına karşı çıkmaları,kimilerinin üzülmelerine hoşnut olmaları veya bir onur meselesi sayıp ters tepkiler vermesi. Kimileri de dini açıdan karşı olup yanlış yaptığını söyleyenlere kabul edip “ne yapayım ” deyip nefsine söz geçirmemesi durumunda yaşanılan duygu dengesizliği ve ruhsal bozukluklar.

Fikriyatını , düşüncelerini ve duygularını,ahlak değerlerini kaybetmiş insanoğlu, yaşadığı zannettiği bu dünyada ,aslında zelil durumda kalmış ve hayatını bu kaldığı ahvalde bihaber geçirmiş ve sonsuz hayat için gözlerini kapatmıştır.

Nisanur OYAN