DÜNYANIN BOŞLUĞUNA DOĞDUM
doğduğum kuyuya sıkıştı öfkem Allah dedim hüznümün bir yanı bir yanımda vesveseyle babam kamu önüne beni, kamu yararına kırığını kendin dik, söküğünü kendin yapıştır dedikçe ben o bıçağı gırtlağımla bir gülü koklar gibi. hiçliğime varoluş ısmarlarken zihnime paranoya daha geniş bir kuyu kırılmamış bir heves rica etsem öfkeme yetecek devlet destekli bir nefes . günde kaç vakit omzumda sabır rüyamda teselli öldürdüm her şey güzel masalı görürken hayallerime sıçrayan kan ellerimi gözümden düşürdü. alkış tutamaz ellerimle bir çizilmiş boyun kirli zihnim ve vesvese bir hiçliğin sığacağı boşlukta derin bir yara düşleyip bir bıçağın nefesini kestim gırtlağımla!
Ramazan TEKER
